فرآوری خوراک و کنترل کپک ها و مایکوتوکسین ها

مایکوتوکسین ها ترکیبات سمی هستندکه توسط کپک ها بر روی مواد اولیه گیاهی و یا جیره آماده تشکیل می شوند. متاسفانه این ترکیبات به هنگام فرآیندهای مختلف مانند پلت کردن جیره به طور کامل از بین نمی روند و مقاوم هستند. گرچه در حین فرآوری جمعیت کپک ها کم می شود ولی به محض ایجاد محیط مناسب دوباره به رشد و تکثیر خود ادامه می دهند. کنترل کپک ها و مایکوتوکسین ها به طور معمول با پایین نگه داشتن رطوبت استفاده از خوراک تازه استفاده از آسیاب و میکسرهای غیر آلوده و تمیز و در نهایت استفاده از متوقف کننده های کپک میسر می باشد. رطوبت مهم ترین عمل برای رشد سریع کپک ها و ایجاد آلودگی مایکوتوکسین هاست، حال ببینیم رطوبت لازم جهت بروز این آلودگی چگونه تامین می شود. رطوبت در ماده اولیه و یا جیره از سه منبع : 1- موجود در ماده اولیه 2- در حین پروسه و یا فرآوری 3- حاصل از محیط و شرایط نگهداری و ذخیره جیره کامل و یا ماده اولیه تامین می شود. بنابراین برای جلوگیری از افزایش رطوبت باید به سه نکته اشاره فوق توجه جدی داشته باشیم. از آنجا که همه مواد اولیه مصرفی دارای رطوبت هستند بنابراین به هنگام خرید این مواد میزان رطوبت آن ها باید مشخص شود و در طول نگهداری نیز کنترل شده و ارقام یادداشت شوند. در میان مواد خوراکی اولیه مصرفی خوراک دام و طیور باید بیشترین توجه را به ذرت معطوف کرد چون که این دانه به آلودگی مایکوتوکسین بسیار حساس می باشد. اصولاً این اعتقاد بین متخصصین تغذیه وجود دارد که به جز در شرایط خاص میزان رطوبت موجود در دنه به اندازه ی نیست که قارچ ها رشد کنند. ناگفته نماند که میزان رطوبت موجود در دانه ها از پراندگی یکسانی برخوردار نیست یعنی اگر رطوبت به دست آمده از یک مقدار مشخص دانه ذرت 15 درصد باشد ممکن است که دانه هایی وجود داشته باشند که میزان رطوبت موجود در آنها حتی تا 20 درصد باشد و دانه های دیگر به عکس 10 درصد رطوبت داشته باشند. بنابراین میزان حساسیت به آلودگی کپکی در آنها متفاوت خواهد بود. علاوه بر میزان رطوبت خرد بودن دانه ها نیز برای تشکیل کپک ها حائز اهمیت است به طوری که گزارش شده است دانه های شکسته شده به طور متوسط 5 برابر نسبت به دانه های سالم به این آلودگی حساس تر هستند.(منبع یا منابع) ادامه مطلب...

اهمیت بافت دان در عملکرد جوجه های گوشتی

تغذیه مهمترین امر در پرورش طیور بوده و حدود 75 تا 80 درصد هزینه تولید را شامل می شود بنابراین با توجه به اهمیت و ضرورت آن لازم است که مدیریت تغذیه و کاربرد روش های جدید مدیریتی به عنوان یک مساله مهم وجدی مدنظر پرورش دهندگان قرار گیرد تحقیقات و گزارش های متعدد منتشره حاکی از آن است که بافت دان تاثیر بسزایی درعملکرد مرغ گوشتی دارد و به ویژه خوراک پلت، سرعت رشد را بهبود بخشیده کارآیی دان را افزایش می دهد.

جیره های طیور به سه شکل آردی (Mash ) ، کرامبل (Crumble ) و پلت (Pellet ) تولیدمی گردند در فرم آردی ، مواد اولیه غذایی جیره به شکل آسیاب شده هستند در ساخت پلت، جیره آسیاب شده باکمک بخار آب، داغ و مرطوب شد، سپس با فشار از دستگاه پلت زنی عبور کرده مجدداً سرد می شود و در نهایت به صورت استوانه ای کوچک در اندازه های مختلف شکل می گیرد اگر پلت های درشت به وسیله غلتک های مخصوص خرد گردند محصولی بین دان آردی و پلت حاصل می گردد که به آن کرامبل گفته می شود ( چکاوک) .

در مقایسه عملکرد جوجه های گوشتی تغذیه شده با خوراک های آردی، پلت، کرامبل توسط جهان و همکاران (2006) در این آزمایش ترکیبات خوراک ها و شرایط محیطی و مدیریتی یکسان بوده است. وزن بدن در تیمارهای مختلف اختلاف معنی دار داشت. بطوریکه خوراک های کرامبل، پلت و آردی به ترتیب بیشترین، متوسط، کمترین مشاهدات را داشت.

افزایش وزن بدن نیز در کرامبل بالاتر بود. میزان خوراک مصرفی برای هر سه تیمار اختلاف معنی دار داشت گروه کرامبل بالاترین تمایل را به مصرف خوراک داشتند و میزان ضریب تبدیل برای تیمار آردی بالاتر بود. که نشان دهنده ی پایین بودن کارائی خوراک می باشد و به عبارت دیگر گروه های کرامبل و پلت نشان دادند که کارایی ضریب تبدیل بهتری دارند. شاخص عملکرد و میزان تولید مشاهده شده در گروه کرامبل بطور معنی دار بالا بود. درصد قابلیت زیستی همه تیمارها با هم فرقی نداشت. هزینه کل تولید بطور معنی دار برای کرامبل کمتر بود و این به لحاظ آماری مشابه با پلت بود نتیجه این آزمایش نشان داد که شکل کرامبل بهتر از آردی و پلت برای تولید جوجه های تجاری از سن 21 تا 56 روزگی است.(جهان)

در غذای پلت معمولاً تراکم جیره افزایش یافته و میزان مصرف بالا می رود بنابراین رشد تسریع شده و ضریب تبدیل بهبود می یابد. نتایج آزمایشات مختلف در خصوص مقایسه عملکرد در جوجه های گوشتی را که با جیره های پلت و آردی بر روی یک سویه و تحت شرایط مدیریتی مشابه انجام گرفته است نشان می دهد اختلافاتی که در ضریب تبدیل گروه های مصرف کننده پلت مشاهده می شود با تفاوت های موجود در کیفیت پلت مرتبط است. تخمین زده شده است که به ازای هر ده درصد خرد شدن پلت ضریب تبدیل حدود 1% افزایش می یابد. هر چند می توان کیفیت پلت را پس از حذف قسمت آردی دان به فوریت معین کرد ولی در این آزمایشات کیفیت پلت در زمان مصرف غذا باید در سالن مورد ارزیابی قرار گیرد. بنابراین تمام تلاش ها بایستی معطوف به بهبود کیفیت پلتی باشد که در دانخوری مورد مصرف جوجه های گوشتی قرار می گیرد.(چکاوک) ادامه مطلب...