چغندر قند نسبت به بقیه گیاهان دارای بیشترین ذخیره بتائین است .
بتائین از نظر شیمیایی ماده ای با ثبات است و تا دمای 200 درجه سانتیگراد هم دارای فعالیت شیمیایی است . بتائین از کولین کلراید در بافتهای کبد و کلیه سنتز می شود .
بتائین در بدن مثل کولین نقش دهنده گروه متیل را داراست .
درابتدا آنزیم کولین اکسیداز ، کولین را تبدیل به بتائین الدئید کرده و بعد آنزیم بتائین آلدئید دهیدروژناز ماده بدست آمده را به بتائین تبدیل می کند .
در بدن طیور بتائین با دادن گروه متیل خود به همو سیستئین باعث ساخت متیونین می گردد و توانائی بتائین برای متیله کردن همو سیستئین 3 برابر کولین است . به همین دلیل اگر مقدار اسیدهای آمینه گوگرد دار و متیونین جیره طیور بترتیب بیش از 5/3 و 8/1 درصد پروتئین خام جیره باشد می توان حدود 15-20 درصد ازمتیونین جیره یا حدود 10 درصد از کل اسیدهای آمینه گوگرد دار جیره طیور را با بتائین جایگزین نمود.
مهمترین مرحله در متابولیسم چربیها فرایند متیلاسیون است و بتائین به عنوان مهمترین عامل متین دهنده نقش موثری را در متابولیسم چربیها ایفا می کند .
بتائین جزو مواد اسمولیت محسوب می شود . در شرایطی که پرنده تحت استرس گرمایی قرار بگیرد ، راهکارهای ابتدایی پرنده نظیر انحراف خون بدن به عروق سطحی و تمایل به قرار گرفتن در قستمهای خنک تر سالن کارساز نباشد فرایند انرژی خواهی به نام پنتینگ ( له له زدن ) آغاز می شود که همراه با کاهش مصرف جیره ، از دست دادن مایعات بدن و دفع اکسیدکربن بیشتر از بدن می باشد .
دفع دی اکسید کربن بیشتر از بدن ، موجب افزایش بی کربنات خون خواهد شد و در این حالت جهت حفظ PH طبیعی خون ، پرنده ناچار به دفع بی کربنات است که این امر بایستی با همراهی الکترولیتها از جمله پتاسیم صورت گیرد و با توجه به اینکه پتاسیم نقش بسیار مهمی در تنظیم مایعات بدن دارد و دفع پتاسیم از سو و از دست دادن مایعات بدن به علت له له زدن از سوی دیگر ، وضعیت تعادل مایعات را در بدن مختل می سازد . در این میان بتائین به عنوان یک اسمولیت طبیعی نقش موثری در برقراری تعادل مورد نظر ایفا می کند و باعث کاهش واکنشهای انرژی خواهی نیز می شود که تعادل اسمزی را به واسطه الکترولیت انجام می دهد .
طی تحقیقات به عمل آمده اثر بتائین در طیوری که بطور آزمایشی تحت تاثیر استرس گرمایی قرار گرفته اند بررسی شده و نتایج زیر بدست آمده است .
1_ طیور گوشتی در سنین بین 35-21 روزگی تحت استرس گرمایی به مدت 12 ساعت در 24 درجه سانتیگراد ، 3 ساعت در دمای بین 35-24 درجه سانتیگراد و 6 ساعت در دمای 35 درجه سانتیگراد و 3 ساعت در دمای بین 35-24 درجه سانتیگراد قرار گرفته اند و میزان نگهداری آب بدن در این دو گروه نشان می دهد که گروه بتائین دار در شرایط بدون استرس گرمایی و استرس گرمایی نسبت به گروه کنترل میزان بالائی را در نگهداری آب بدن طیور نشان می دهند .
2- طیور گوشتی در سنین بین 48-19 روزگی تحت استرس گرمایی به مدت 12 ساعت در دمای 24 درجه سانتیگراد ، 3 ساعت در دمای بین 37-24 درجه سانتیگراد و 6 ساعت در دمای 37 درجه سانتیگراد و 3 ساعت در دمای بین 37-24 درجه سانتیگراد قرار گرفته اند و پارامترهای ضریب تبدیل و وزن گیری مقایسه شده اند ، نتایج نشان می دهد که وزن بد و ضریب تبدیل و درصد زنده مانی با افزوده شدن 05/0 % و 10/0 % بتائین در آّب نسبت به گروه شاهد بهبود یافته است .
3- طیور گوشتی در سن 49-21 روزگی تحت استرس گرمایی بمدت 10 ساعت در دمای 25 درجه سانتیگراد ، 3 ساعت بین 35-25 درجه سانتیگراد ، 8 ساعت در دمای 35 درجه سانتیگراد و 3 ساعت بین 35-25 درجه سانتیگراد قرار گرفته اند که مقایسه ضریب تبدیل نشان می دهد که گروه بتائین دار به میزان 3/6% نسبت به گروه شاهد بهبود داشته است .
منبع : 
Worlds Poultry Science Journal 
موسسه مرغداری ایران